ΤΟ ΚΟΥΒΑΡΙ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Τι ήταν αυτό που σε έκανε να ερωτευτείς τον σύντροφό σου;

Οι λόγοι, οι οποίοι μας οδήγησαν να επιλέξουμε έναν άνθρωπο είναι πολλοί. Αν μας ρωτήσει κάποιος να τους ονομάσουμε, φαντάζομαι πως εύκολα θα λέγαμε τα χαρακτηριστικά εκείνα, τα οποία μας έκαναν να διαλέξουμε τον σύντροφό μας, ανάμεσα στα εκατομμύρια των ανθρώπων. 

Πραγματικά είναι τρομακτικό αν αναλογιστεί κανείς, ότι από όλο τον πληθυσμό που υπάρχει πάνω στη γη εμείς διαλέξαμε αυτόν τον έναν σύντροφο. Γιατί αυτόν όμως; Μοιάζει η γκάμα των επιλογών που έχουμε να μας δίνει απόλυτη ελευθερία ποιον θα επιλέξουμε. Αλλά όντως ισχύει αυτό;

Η καλή σχέση είναι σαν ένα όνειρο. Όλοι ξεκινούν με τις καλύτερες προθέσεις να ικανοποιήσουν τους ίδιους τους τους εαυτούς αλλά και τους συντρόφους τους. Η σχέση είναι το πρώτο σκαλοπάτι στη σκάλα του γάμου. Όσοι είναι μαζί δίνουν μια υπόσχεση ότι μπορεί κάποτε να παντρευτούν, έστω κι αν δεν το ομολογούν εξαρχής.

Σε συνειδητό επίπεδο, επιλέγουμε έναν άνθρωπο επειδή είναι όμορφος, έξυπνος, γοητευτικός, με χιούμορ και νοιάζεται για μας. Βέβαια δεν ταιριάζουν σε όλους τα ίδια χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα, τι σημαίνει γοητευτικός μπορεί να διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Τι μας κάνει να βλέπουμε διαφορετικά τον ίδιο άνθρωπο;

Ξεκινώντας μια σχέση και στην πορεία περνώντας σε ένα γάμο έχουμε την πεποίθηση ότι θα βοηθήσουμε και θα βοηθηθούμε. Ο άλλος θα με ακούει όταν θα είμαι νευριασμένος. Ο άλλος θα είναι πάντα εκεί για μένα. Εγώ θα τον βοηθάω σε ό,τι κι αν χρειαστεί.

Αλήθεια είναι πως ο γάμος έχει συνδεθεί πολύ με την έννοια της βοήθειας. Αποτελεί βοήθεια να σε παρηγορεί κάποιος με γλυκόλογα μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά. Όπως αποτελεί βοήθεια να κουβεντιάζεις τις σκοτούρες σου.

Για κάποιο λόγο θεωρούμε πως αυτός ο άνθρωπος θα μας προσφέρει ασφάλεια, συντροφιά, έμπρακτη βοήθεια και ένα σωρό άλλα πράγματα, χωρίς εμείς να κουνήσουμε το μικρό μας δαχτυλάκι. Φορτώνουμε στη σχέση μας πάρα πολλές ανάγκες μας!

Εδώ όμως υπάρχει μια λεπτή διαχωριστική γραμμή, που θέλει προσοχή! Μήπως ο σύντροφός σου σε σηκώνει στους ώμους του αντί να σε βοηθάει; Μήπως του είσαι βάρος και δεν τολμά να το πει γιατί και τον ίδιο τον συμφέρει;

Αξίζει να γνωρίζουμε ότι όσο πιο ασφαλείς, ανεξάρτητος και δυνατός είναι κάποιος με αυτοπεποίθηση και αυτοσεβασμό, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να ζητήσει μεγάλη βοήθεια από τον άλλον. Δεν λέω βέβαια να μην μοιράζονται τα συναισθήματά τους, αλλά καλό θα ήταν να μην υποχρεώνουν κάποιον άλλο να αισθάνεται υπεύθυνος γι’αυτούς.

Σε ασυνείδητο επίπεδο, επιλέγουμε τους συντρόφους μας με βάσει τον ρόλο που είχαμε στην πατρική μας οικογένεια. Για παράδειγμα, αν κάποιος ήταν παιδί υπερ-γονιός (φρόντιζε τον πατέρα/την μητέρα σαν σύντροφος, αναλάμβανε υποχρεώσεις που δεν αντιστοιχούσαν στην ηλικία του και το ρόλο του σαν παιδί, συμπαραστεκόταν σε κάποιο μέλος της οικογένειας) τότε είναι σύνηθες το ταίρι, το οποίο θα επιλέξει, να είναι το αιώνιο παιδί (αυτός που ήταν πάντα ανέμελος σαν παιδί, που δεν αναλάμβανε καμία υποχρέωση, που πάντα οι άλλοι φρόντιζαν γι’ αυτόν). 

Η γυναίκα ενός αλκοολικού μοιάζει πιο ώριμη από την παιδιάστικη συμπεριφορά του άντρα της. Μα αν δούμε κάτω από την επιφάνεια, κρύβουν την ίδια ανασφάλεια και οι δύο. Αυτή, όμως, επειδή έτσι έχει μάθει, κρύβει πολύ καλά την ανασφάλεια της, μπαίνοντας σε έναν ασφαλή ρόλο, αυτό του φροντιστή. 

Ναι αλλά θα πει κάποιος, είναι κακό να προσφέρεις βοήθεια; Κι αν όχι γιατί να μην δίνεις όλο και περισσότερη βοήθεια;

Ελάτε να δούμε ένα παράδειγμα που κανείς δεν μπορεί να υποψιαστεί πως κάτι δεν πάει καλά.

Ο σύζυγος:
“Πολύ κουραστική μέρα σήμερα. Όλη μέρα είχα το αφεντικό πάνω από το κεφάλι μου.”
Η σύζυγος:
“Ωχ αγάπη μου. Έλα να το κουβεντιάσουμε.”

Σας φαίνεται αθώος διάλογος; Μπορεί και να είναι. Αλλά τίποτα δεν μας εγγυάται πως αυτός ο σύζυγος με την ίδια ευκολία που γκρινιάζει για το αφεντικό του που του φορτώνεται, με την ίδια ευκολία δεν θα γκρινιάξει και για τα παιδιά του που κάνουν φασαρία ή που είναι τόσο απαιτητικά και τον ζητάνε συνέχεια. 

Η δε σύζυγος θα καλείται πάντα να δίνει λύσεις στα θέματα του άντρα της. Να φροντίζει τα παιδιά να μην κάνουν φασαρία ή να τον ακούει και να τον συμβουλεύει για την δουλειά του. Οι δικές της ανάγκες βέβαια είναι καλά θαμμένες μέσα της, που δεν γίνονται αντιληπτές ούτε καν από την ίδια. Της φτάνει να φροντίζει τους άλλους. Τι ρόλο πιστεύετε πως θα είχε αυτή στην πατρική της οικογένεια;

Το ασύνειδο κομμάτι μέσα μας επέλεξε το σύντροφό μας γιατί ξέρει ότι οι ρόλοι μας κολλάνε. Το ευτύχημα είναι πως αν τα ασυνείδητα γίνουν συνειδητά, οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν διορθωτικές κινήσεις και να θεραπευτούν και οι δύο από το παρελθόν τους.

Δεν είναι απλή η διαδικασία επιλογής του συντρόφου μας. Πολλοί παράγοντες και πολλά παρακλάδια των παραγόντων αυτών έχουν καθορίσει την σχέση μας πολύ πριν εμείς το πάρουμε χαμπάρι. Την επόμενη φορά που θα σε ρωτήσουν γιατί επέλεξες το ταίρι σου σκέψου λίγο πιο βαθιά τι μπορεί να σε οδήγησε να περπατήσεις στο δικό του μονοπάτι, πέρα από τη ομορφιά του φυσικά.